MEIJE – De laarzen gaan aan voor een kijkje in het innovatieveld van het Veenweiden Innovatiecentrum (VIC) in de Meije. De veenweiden gaan namelijk steeds natter worden, te nat voor koeien en zware grasmaaimachines. Projectleider Martijn Plomp test daarom of commerciële wilgenteelt een optie is op deze natte veengrond.

Martijn is geboren en getogen op de veenweiden. Al zijn hele werkende leven houdt hij zich bezig met de sociale en economische ontwikkeling die nodig is om het platteland een toekomst te geven. “Dat het hier een beetje gezellig blijft en er iets te verdienen valt. Met een gezonde economie heb je ook betrokken bewoners.”

En wat heeft de toekomst in petto voor boeren? In ieder geval grote uitdagingen op het gebied van bodemdaling en milieu. “Voor die twee zaken is het belangrijk het grondwaterpeil hoog te houden,” legt Martijn uit. “Want als veengrond droog komt te staan, klinkt het in (bodemdaling) en stoot CO2 uit. Daarbij zijn natte weilanden beter voor de biodiversiteit. Maar om koeien te laten grazen, moet het niet te nat zijn. En boeren kunnen met hun zware machines niet door de blubber heen om te maaien. Dan zijn er alternatieven nodig om toch een boterham te kunnen verdienen.”

Volop experimenteren

Dat is dan ook de reden dat Martijn werkt aan het project ‘Wilgen in Business’, een onderzoek of wilgenteelt een commercieel alternatief (of een aanvulling) kan zijn voor melkveehouders in het Groene Hart. Wilgen worden soms al gebruikt als buffer- of vanggewas aan de rand van een weiland. “We weten dus al dat ze voordelen kunnen opleveren. Toen vroegen we ons af: kan dat grootschalig een volwaardig verdienmodel worden?”

Om dat te testen heeft het VIC een innovatieproces ontwikkeld om in 5 jaar gestructureerd toe te werken van ‘interessante maar rare gedachten’ naar een compleet concept dat geschikt is om op grote schaal uit te rollen. “Zo onderzoeken we op ons innovatieveld bijvoorbeeld welke voedselgewassen op een natte veenbodem kunnen groeien zoals gagel of cranberry en of waterbuffels een alternatief kunnen zijn voor koeien op veen.”

Je kunt de rest van het artikel hier lezen.

De substraatsector in Nederland gaat de milieu-impact van substraten verlagen. Dit is ook de basisafspraak in het convenant dat met verschillende partijen in afgesloten. Het gevolg hiervan is dat er meer hernieuwbare grondstoffen toegepast moeten gaan worden. Deze hernieuwbare grondstoffen zijn de komende jaren in grote hoeveelheden nodig, waarbij een acceptabele kwaliteit een vereiste is. Deze week sprak Marco Zevenhoven van RHP knowledge center for substrates tijdens het webinar Veenmos van VIPNL over de substraatsector en de uitdaging waar deze sector voor staat. Hij gaf uitleg over de behoefte aan grondstoffen, zowel kwalitatief als kwantitatief en de processen die nodig zijn om grondstoffen geschikt te maken.

In dit webinar was er aandacht voor de teelt van veenmos die in diverse projecten in Nederland wordt beproefd. Diverse projecten worden stap voor stap opgeschaald om de haalbaarheid duidelijk te krijgen. Het telen van gewassen die als grondstof kunnen dienen voor de bouw of bijvoorbeeld substraatproductie wordt ook wel paludicultuur genoemd. Paludicultuur is nog een vrij nieuw begrip in de landbouw. Dit betreft de teelt van bijvoorbeeld veenmos, lisdodde, riet en wilgen in gebieden met een hoge grondwaterstand of waar deze verhoogd gaat worden, zoals het veenweidegebied.

Paludicultuur kan een deeloplossing worden in de zoektocht naar #hernieuwbare #grondstoffen. Er is nog een lange weg te gaan. Maar het is zeker goed dat de vraag enerzijds en initiatieven anderzijds dichter bij elkaar komen.

#QualityOfGrowingMediaMatters #hernieuwbare #grondstoffen #convenant

#paludicultuur #paludi #culture #lisdodde #riet #wilgen #veenmos

#spaghnum #natteteelten #VIPNL #circulair

RHP knowledge center for substrates: Posts | LinkedIn